حذف پست کتابدار از سیستم آموزش و پرورش در پرده ابهام

 جزئیات بخشنامه ساماندهی نیروی انسانی آموزش و پرورش در سال تحصیلی 89 ـ 88 اعلام شد

باعنایت به حذف کتابدار از دستورالعمل ساماندهی نیروی انسانی سال تحصیلی90-89 لذا نیروهای دارای پست کتابداری پس از تبدیل وضعیت صرفاً در بخش پرورشی بکار گرفته خواهند شد. 

منبع :http://www.teo.ir/?pg=internal&cn=tazeha/elzamat   

این عین خبری است که از وب سایت اداره کل آموزش و پرورش شهرستانهای تهران گرفته شده است .

      سرانجام پس از چند دهه از حذف عملی کتابدار از سیستم آموزش و پرورش، امسال به صورت قانون البته مصوبه داخلی و نه مصوبه مجلس، آموزش و پرورش اقدام به حذف پست کتابدار از سیستم نیروی انسانی خود کرد. 

خوب جای شک هم نبود که این مصوبه باید زودتر از این ها ابلاغ می شد و باید به وازارت آموزش و پرورش هم تبریک گفت چون یک گام آموزش و پرورش را به عقب راند و زمینه عقب ماندگی کشور عزیزمان را بیشتر فراهم کرد. نمی دانیم چه کسی در این میان پاسخگو است مگر می شود منکر وجود معلم در سیستم آموزشی شد یا در دانشگاه وجود استاد را منکر شد حال چطور می شود منکر آموزشهای رسمی و تربیت نیروی انسانی فردی توسط همین اساتید و ادامه روند آموزش عمومی توسط معلم شد.  

        مسئولان آموزش و پرورش باید بیانات رهبر معظم انقلاب را در باب اهمیت کتاب و کتابخوانی سرلوحه کار خود قرار دهند چراکه ایشان در هر فرصتی درباره اهمیت کتاب و کتابخانی سخن گفته اند: 

مصاحبه‌ در پایان بازدید از پنجمین نمایشگاه بین‌المللى کتاب تهران

17/02/1371

باید اعتراف کنیم!

با تلخى باید اعتراف کنیم که رواج کتاب و روحیه‌ى کتابخوانى در میان ملت عزیز ما که خود یکى از مشعل‌داران فرهنگ و کتاب و معرفت در طول تاریخ پس از ظهور اسلام بوده است، بسى کمتر از آن چیزى است که از چنین ملتى انتظار مى‌رود و این پدیده نیز مانند بیشتر پدیده‌هاى ناگوار در کشور ما، نتیجه‌ى فرمانروایى پادشاهان و فرمانروایان ظالم و فاسد و بى‌فرهنگ و بى‌سواد بر این کشور در دویست سال گذشته است. 

 منبع: وب سایت کتابخانه نهاد کتابخانه های عمومی کشور: سخنان رهبر درباره کتاب 

پیام به مناسبت گردهمایى کتاب و کتابخانه

1374/06/21

حرمان عظیم

در میان انسان‌ها بسیارند کسانى که نه تنها بر این خزانه‌ى لایزال چیزى نمى‌افزایند، بلکه از آن بهره نیز نمى‌برند. بی‌سوادى یا بى‌معرفتى نسبت به ارزش کتاب و بى‌رغبتى به بهره بردن از آن یا دسترسى نداشتن به آن، از عوامل این حرمان عظیم و این خسارت بزرگ‌اند. نباید شک کرد در این‌که همین‌ها نیز به نوبه‌ى خود معلول عوامل اجتماعى و سیاسى و فرهنگى است. از این رو بى‌تردید باید گفت که کم‌رغبتى نسبى به مطالعه‌ى کتاب در کشور ما نتیجه‌ى کوتاهى‌هایى است که در دوران حاکمیت رژیم‌هاى فاسد و وابسته، در این مورد شده است. پس از پیروزى انقلاب آمار تولید و نشر و ضبط و خواندن کتاب در کشور ما به‌طور چشمگیر بالا رفته است ولى آنچه اکنون داریم در برابر آنچه شایسته‌ى ملت بزرگ و پرتوان و هوشمند ما است، بسى کم و ناچیز است.

 این سخنان بیان گر توجه رهبری و نظام به اهمیت کتاب و کتابخانی است و این میسر نمی شود مگر سنگ بنای آن در مدرسه و توسط کتابخانه و کتابدار اانجام پذیرد.

کشور های پیشرفته بهترین کتابخانه ها را در نظام آموزش و پرورش و آن هم آموزش ابتدایی ایجاد می کنند و از وجود کتابدارانی متعهد و متخصصی بهره می جویند اما جای بسی تاسف است که بعد از گذشت ۳۱ سال  از انقلاب شکوهمند ایران عزیزمان، مسئولان آموزش و پرورش به جای تقویت کتابخانه های خود و و به کارگیری نیروی متخصص در این زمینه و ایجاد این انگیزه عادت به مطالعه در دانش آموز‌ به فکر حذف جایگاه کتابدار و کتابخانه در نظام آموزشی کشور می افتند.   

      از طرفی نباید منکر بی اعتباری و عدم نیاز به فردی متخصص به نام کتابدار در نظام آموزش و پروشی که فقط تکیه بر محفوضات دارد، داشت، آموزشی که معلم از دانش آموز حفظ یک کتاب یا یک فرمول خاصی را طلب می کند و هیچ سنخیتی با تجربه اجتماعی و فرایند یادگیری از راه مطالعه مستقل و ایجاد قوه ابتکار و نوآوری در دانش آموز ندارد. جهان غرب بعد از انقلاب فرهنگیشان به این نتیجه رسیدند که آموزش فقط تکیه بر کتاب یا فرمولی خاص بی اعتبار است و در کنار آموزش رسمی دانش آموز باید خود آموزی یا آموزش غیر رسمی که یکی از ابزار و منابع اصلی آن کتابخانه می باشد، فرا بگیرد. در نتیجه شروع به ایجاد کتابخانه مجهز در مدارس نمودند. این یکی از رازهای پیشرفت و توسعه آن ها بود اما ما (آموزش و پرورش) تصمیم به حذف این جایگاه و کتابدار از سیستم آموزشی رسمی کشورمان می گیریم و این یعنی زنگ خطر و ایجاد زمینه عقب ماندگی کشورمان در آینده می باشد.  

به امید روزی که مسئولان آموزش و پرورش کشورمان به خودآیند و از تصمیم گیری های عجول و بدون کارشناسی خوداری کنند و زمینه و بستر ایجاد ابتکار و خود آموزی و همچنین ایجاد انگیزه مطالعه در دانش آموزان را با ایجاد کتابخانه های بزرگ و کارآمد مدارس و به کارگیری کتابدارانی ماهر و متخصص فراهم آورند.